- кәуір
- зат. сөйл. Кәпір. Бұлыт болған айды ашқан, Мұнар болған күнді ашқан, Мұсылман мен к ә у і р д і ң Арасын бұзып өтіп дінді ашқан – Сүйінішұлы Қазтуған! (Жеті ғасыр., 1, 18). Мыңнан-мыңнан жылқы айдап, Дәулеті қалың біткен жер. Аузы түкті к ә у і р д і ң, Басы шошақ қалмақтың Қанын судай төккен жер (Мұрат Мөңкеұлы: Жеті ғасыр., 1, 354).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.